Ken je dat gevoel?
Dat je weet dat je goed bent in het werk dat je doet.
Dat je goed voorbereid en met een fantastische collega een training mag doen.
En  je dan toch gaat denken; Is het wel goed wat ik doe? Moet ik niet meer doen?
Vinden ze me wel goed genoeg?

Angst
Het is angst die me van mijn vertrouwen afbrengt en mij influistert dat ik niet goed genoeg ben. Die me aanzet om nog harder te werken, zodat ik dan ‘denk’ gezien te voor wat ik ben.

Ingesleten patroon
Raar patroon is dit toch, dat deze oude stevige pijn van vroeger mijn vertrouwen blijft vertroebelen. In mijn jonge jeugd heb ik dit patroon gecreëerd door omstandigheden, opvoeding en door mijn eigen kijk op hoe ik zou moeten zijn.
Diep van binnen voel ik vertrouwen in mezelf, in mijn intuïtie, in mijn kennis en ervaring en in mijn aanpak.

Stil staan
En daar vind ik mezelf weer. Het helpt mij om stil te staan bij mijn reactie, bij wat ik het aan doen ben. Om stil te staan bij wat ik voel in mijn lijf en hoofd om het om te keren om mijn gevoel van vertrouwen en intuïtie weer op te pakken. Ik parkeer het ook weleens, mijn angst-gevoel en de bijbehorende actie, neem er op een rustig moment de tijd voor om dit te onderzoeken.

En jij?
Herken jij dit patroon?
Hoe ga jij deze te lijf?
Hoe krijg jij jezelf weer bij jezelf?
Of ervaar jij andere patronen die je doen wiebelen?
Ik ben benieuwd naar jouw reactie, onder dit bericht of in een PB of mail naar annemiek@deontwikkelcirkel.nl